Interview De Kok Bouwgroep Cobouw

Het bedrijf bestaat dit jaar honderd jaar en telt zo’n 180 medewerkers die hij en Bart de Kok, mede directeur en derde generatie De Kok, allemaal van gezicht en van naam kennen. Dat is mooi. En dat moet ook zo blijven. Maar dit is wel de omvang waarbij beide directeuren, en aandeelhouders, het idee hebben dat ze het nog kunnen sturen. Dat doen ze dan ook volop.

Bewust is ervoor gekozen om met eigen personeel te werken. Bart: “We draaien zo’n 80 miljoen euro omzet per jaar en je ziet dat andere partijen met een vergelijkbare omzet dat doen met de helft van de bezetting.” Alleen wordt die vervolgens aangevuld met zzp’ers, en dat wil De Kok Bouwgroep per se niet. Ze gaan ervan uit dat een ‘eigen’ medewerker zich meer betrokken voelt bij zijn werk en bij het bedrijf.

"Werken met eigen personeel is een bewuste keuze, omdat de betrokkenheid bij het werk en bedrijf hoger is"

“We zijn een familiebedrijf en dat is toch anders.” Veelal komen de werknemers op jonge leeftijd binnen, leren natuurlijkerwijs hun vak en het bedrijf kennen en snappen na een paar jaar precies wat het betekent om voor De Kok te werken, aldus Bart.

“We zijn een familiebedrijf en dat is toch anders”

De Kok Bouwgroep richt zich hoofdzakelijk op nieuwbouw, renovatie en verduurzaming, en service en onderhoud – veelal in opdracht van wooncorporaties en overheden. Deze laatste tak is ondergebracht in de vestiging in Oosterhout. Het projectmatig bouwen en renoveren vindt plaats vanuit de vestigingen in Breda en Bergen op Zoom.

Cursussen

Waar de directie vol op inzet, is de verantwoordelijkheid van de individuele medewerker. Robbert met een knipoog: “We hebben heel veel eigenwijze jongens in dienst.” Het uitgangspunt is dat als er een reparatie moet worden gedaan, de medewerker deze uitvoert zoals die het thuis ook zou doen. Niet plichtmatig de gegeven instructies opvolgen, maar de verantwoordelijkheid nemen om de vraag te stellen: ‘Is dit eigenlijk wel de beste oplossing of moet ik dan over een jaar weer terugkomen?’ De doelstelling is dat ze vertrouwen op hun kennis en ervaring.

De medewerkers worden daarbij geholpen met cursussen, omdat het in het werk veelal om meer dan techniek alleen gaat. Als er een andere oplossing voor een probleem wordt gevonden, is het belangrijk om hier goed uitleg over te kunnen geven aan de bewoner. De cursussen zijn daarvoor bedoeld. Een extern bureau verzamelt de input van de bedrijfsleiders – het woord ‘manager’ is niet zo passend bij het bedrijf – en maakt daar een cursusprogramma van, dat onder meer bestaat uit rollenspellen. Zo krijgen de medewerkers het vertrouwen, maar hoeven ze het niet allemaal alleen te doen, reden waarom de directeuren hier belang aan hechten.

Bedrijfsquiz

Om de betrokkenheid van de medewerkers nog meer handen en voeten te geven, is er de maandelijkse VGM Lunch: een tikje formele benaming voor een schaal broodjes op de bouwplaats. Tijdens deze gemeenschappelijke lunch van twee directeuren en zo’n tien medewerkers – waarvan de afkorting staat voor veiligheid, gezondheid en milieu – passeert in anderhalf uur alles wat voor de medewerkers van belang is. Soms wordt door Bart afgetrapt met een kleine bedrijfsquiz (vaste vraag: wat kost een accuboormachine?) zodat ook de wat schuchtere medewerker loskomt en zijn ervaringen durft te delen. De lunch is ontstaan toen de functioneringsgesprekken te veel op elkaar gingen lijken. Robbert: “Uiteindelijk draait het allemaal om betrokkenheid.”

“Uiteindelijk draait het allemaal om betrokkenheid”

Toen Bart zo’n dertig jaar geleden in het bedrijf stapte, had zijn vader er al enige afstand van genomen. Bart kwam er snel achter dat het niet goed zat – helemaal niet goed zelfs. “Met het bouwen werd het geld verdiend, maar op andere plekken in het bedrijf werd verlies gedraaid”, vertelt hij. Er was een installatiebedrijf en een tak die zich bezighield met projectontwikkeling. “Dat was een spannende en een leerzame tijd.”

Spannend, omdat er op enig moment zelfs sprake van was om het bedrijf te verkopen. Leerzaam, omdat de bouwonderneming werd gedwongen de niet-corebusiness-gerichte bedrijven te stoppen of ze te verzelfstandigen.

Na deze harde reset bleef De Kok Bouwgroep trouw aan de nuchtere strategie van het bedrijf: risico’s spreiden. Dus niet alleen maar huizen bouwen, want het is te kwetsbaar als op enig moment de bouw weer stagneert. Zeker als ervoor gekozen is om te werken met een groot eigen medewerkersbestand. Om deze reden worden ook scholen en bedrijfspanden gebouwd en is inmiddels zwaar ingezet op de verduurzaming van vastgoed. Zit het in de ene markt even tegen, dan kan dat in de andere markt worden rechtgetrokken.

Klaarstaan

In die tijd was Robbert ook al werkzaam voor het bedrijf. Hij was een paar jaar eerder binnengekomen als stagiair en zette de huidige service- en onderhoudspoot op. Robbert groeide “in vijftien jaar, denk ik” door van stagiair naar de functie van directeur.

Over de huidige woningcrisis zegt hij: “Ik ben ervan overtuigd dat er straks voor de hele bouwsector kansen komen. Want er komen woningen bij. Misschien niet de aantallen die we steeds voor ogen hebben, maar een groot deel ervan gaat wel komen. De gevraagde snelheid en schaalgrootte maakt dat deze woningen niet allemaal op de traditionele manier kunnen worden gebouwd. Daarvoor zijn gewoon niet genoeg handen op de bouwplaats.”

“Er komen straks kansen voor de hele bouwsector"

Dus kijkt ook De Kok Bouwgroep naar concepten die in een fabriek worden gemaakt, al dan niet met hulp van robots zodat alleen nog maar geassembleerd hoeft te worden. “Nu zijn die aantallen nog marginaal, maar dat gaat groeien”, vervolgt hij. “Daar zorgt de markt wel voor; over vijf jaar ziet het er heel anders uit.”

Nu is de betaalbaarheid nog een groot probleem, vervolgt hij, maar de markt gaat een keer afkoelen. “En dan moeten we klaarstaan. Intussen is het natuurlijk zaak dat Den Haag de regie gaat nemen, zodat er inderdaad op grote schaal kan worden gebouwd.”

De geschiedenis van het bedrijf wijst de weg; risico’s spreiden is en blijft het devies. “Als zoveel gezinnen zijn aangewezen op de levensvatbaarheid van het bedrijf, is het wat mij betreft onverantwoord om alles op één paard te zetten”, zegt Bart. Daarom willen ze niet nog groter worden. Beiden hebben het gevoel dat ze dan het warme contact zullen verliezen. Robbert: “Je wil het toch weten als er bij iemand thuis iets speelt.”

Schaalvergroting

Daarbij zeggen ze ook dat ze het misschien wel bij het verkeerde eind hebben. Tenslotte zijn ze naar eigen zeggen niet de jongste meer en “kan het best zijn dat de volgende generatie stelt dat juist schaalvergroting de beste strategische keuze is.” In elk geval wordt de markt nauwgezet gevolgd, waarbij ontwikkelingen – houtbouw wordt genoemd als mooi voorbeeld – de interesse heeft. Bart: “Wat we zeker niet gaan doen is een fabriek bouwen, maar we staan wel open voor partnerships.”

En gekoesterd wordt de cultuur van eigenwijze mensen. Medewerkers met een eigen mening die ze niet onder stoelen of banken steken, want het kan maar zo zijn dat ze gelijk hebben. Dan mogen ze erop rekenen dat er naar ze wordt geluisterd. Bart: “Als we dat vasthouden en erin slagen om de markt goed te volgen, is het bedrijf over honderd jaar nog even gezond.”

Kom met ons in contact

Wij zijn bereikbaar via info@dekokbouwgroep.nl of via het contactformulier op onze contactpagina.

“Wat we zeker niet gaan doen is een fabriek bouwen, maar we staan wel open voor partnerships.”